سالیان درازی نیست که این حرفه را برگزیده‌ایم… نه از پدر پدربزرگ‌مان این صنعت را به ارث برده‌ایم و نه تاریخ شهرمان ما را مجبور به تولید چنین نوشیدنی‌هایی کرده. فقط و فقط یک جرقه بود (یک ایده) با چاشنی عشق جهانی‌شدن این ایده. تولید محصولاتی که بتوانیم حرفی برای سلامتی انسان‌ها داشته باشیم… چه این مرزوبوم باشد چه مرزوبوم دیگری (انسان، انسان است چه فرقی می‌کند!!!). شاید شعاری هم داشته باشیم که کمی تبسم به لب بنشاند ولی به قول بزرگی “آرزویی که انسان را نخنداند آرزو نیست!” و این شعار چیزی نیست جز “”خداحافظ کوکاکولا”!! خداحافظ نوشیدنی‌های مصنوعی! ولی خوشمزه!!! و شعار بهتر اینکه “سلام بر سلامتی”… و این راه بسیار دشوار است و طاقت‌فرسا و درعین‌حال با لذتی غیرقابل وصف… “به عمل کار برآید به سخنرانی نیست” و اگر از وضعیت تولید و کارخانه‌مان بپرسید…؟ ملالی نیست… جز دوری شما…! سوله‌ای محقر به ابعاد ۲۰۰ متر مورد تائید وزارت بهداشت و سازمان غذا و داروی کشور و دستگاه‌هایی نه ساخت المان و فرانسه و ایتالیا که در حد تولیدشده در یکی از شهرک‌های صنعتی بومی خودمان با هنر و فن همین دوستانمان فراهم کرده‌ایم. ولی به اینجا بسنده نخواهیم کرد… قول می‌دهیم قول شرف… که مانند یک رزمنده، همچون یک ژنرال نظامی تاآخرین‌نفسمان از ناموسمان که همان ایده جهانی‌شدن‌مان هست دفاع کنیم و این حرفه را به نوادگانمان هدیه کنیم.
